10. grudnia – Dzień Praw Człowieka.
Dużo się o tym ostatnio mówi. Nie tylko ze względów politycznych, ale i również z powodów „ludzkich”, w związku z szacunkiem dla drugiej osoby, który należy się KAŻDEMU. Wydawałoby się to oczywiste, a jednak, jak pokazuje wiele historii i doświadczeń części z Was – nie do końca.
Mam nadzieję, że w związku z PRAWAMI CZŁOWIEKA coraz więcej będzie mówić się też o tym, że choroba otyłościowa to CHOROBA, a nie wynik zaniedbania, lenistwa.
Że hasła pt. „w Auschwitz grubych nie było”, „w Afryce otyłych nie ma”, „chcesz schudnąć, to mniej ŻRYJ i więcej się ruszaj i to WYSTARCZY”– NIE BĘDĄ MIAŁY MIEJSCA, w tym także w środowisku medycznym.
Że podobnie jak każdą inną CHOROBĘ, otyłość będzie się diagnozować oraz odpowiednio leczyć.
A wobec osób chorujących na otyłość, będą zachowane wszelkie prawa, w tym także te dotyczące SZACUNKU – co generalnie wydaje się być abstrakcją, gdy to piszę, że w ogóle trzeba do tego nawoływać, i o tym przypominać.
Ale jak się okazuje, co zresztą potwierdziły wiadomości z Waszymi historiami, wykorzystane do napisania tekstu pt. „31% pacjentów z chorobą otyłościową dyskryminacji doświadczyło ze strony personelu medycznego” KLIK, jest to temat BARDZO AKTUALNY.
W związku z 10 grudnia i Dniem Praw Człowieka, zostawiam Was z „Kartą Praw Chorego na Otyłość” – dokumentem powstałym z okazji tegorocznych obchodów Światowego Dnia Otyłości, z inicjatywy Polskiego Towarzystwa Leczenia Otyłości we współpracy z Instytutem Praw Pacjenta i Edukacji Zdrowotnej.
„Karta Praw jest unikalnym dokumentem, który porządkuje podstawowe prawa osób chorych na otyłość w oparciu o obowiązujące w Polsce przepisy prawa oraz Deklarację Praw Pacjenta Światowej Organizacji Zdrowia (WHO).” [PTLO]
„KARTA PRAW CHOREGO NA OTYŁOŚĆ”
1. Prawo do równego traktowania i równego dostępu do gwarantowanych świadczeń opieki zdrowotnej, niezależnie od sytuacji materialnej. Koszyk świadczeń ustala Minister Zdrowia.
2. Prawo do świadczeń zdrowotnych.
3. Prawo do informacji.
4. Prawo do żądania nieudzielania przez lekarza, pielęgniarkę, położną, fizjoterapeutę informacji w zakresie wskazanym przez pacjenta.
5. Prawo do przedstawienia personelowi medycznemu swojego zdania w zakresie otrzymanych informacji.
6. Prawo do dostarczenia wczesnej informacji o zamiarze odstąpienia przez lekarza od leczenia.
7. Prawo do zgłaszania działań niepożądanych produktów leczniczych.
8. Prawo do tajemnicy informacji związanych z pacjentem i jego osobami bliskimi, a pozyskanych przez personel medyczny w trakcie udzielania świadczeń medycznych czy profilaktycznych.
9. Prawo do wyrażania zgody (na m.in. przeprowadzenie badania, udział w badaniach klinicznych).
10. Prawo do poszanowania intymności.
11. Prawo do poszanowania godności.
Zakazane są wszelkie przejawy naruszenia godności pacjenta i zachowania dyskryminujące jego osobę, w szczególności przedmiotowe traktowanie, lekceważenie zdania pacjenta, spowodowanie u pacjenta poczucia przygnębienia, lęku, niższości lub poniżenia, braku życzliwości lub wyrozumiałości, a także braku zrozumienia dla problemów zdrowotnych, niekulturalne zachowania, nie tylko werbalne, ale jakakolwiek forma obrazy wobec pacjenta.
12. Prawo do kontaktu z osobami bliskimi, może być ograniczone, ale nie wyłączone z przyczyn epidemiologicznych, bezpieczeństwa i organizacyjnych szpitala.
13. Prawo do dodatkowej opieki pielęgnacyjnej.
14. Prawo do dostępu do dokumentacji medycznej na wniosek pacjenta, jego przedstawiciela ustawowego lub osoby przez niego upoważnionej.
15. Prawo do ochrony danych zawartych w dokumentacji medycznej oraz innych związanych z udzielaniem świadczeń zdrowotnych.
16. Prawo do zachowania w tajemnicy informacji związanych z pacjentem uzyskanych przez personel medyczny, w związku z wykonywaniem zawodu z uwzględnieniem wyjątków ustawowo przewidzianych.
17. Prawo do złożenia skargi.
18. Prawo do złożenia skargi na lekarza do rzecznika odpowiedzialności zawodowej przy właściwej izbie lekarskiej w przypadku podejrzenia postępowania sprzecznego z zasadami etyki zawodowej oraz za naruszenie przepisów o wykonywaniu zawodu lekarza.
19. Prawo do złożenia skargi na pielęgniarkę do rzecznika odpowiedzialności zawodowej przy właściwej izbie pielęgniarek w przypadku podejrzenia postępowania sprzecznego z zasadami etyki zawodowe oraz za zawinione naruszenie przepisów dotyczących wykonywania zawodu pielęgniarki.
20. Prawo do złożenia skargi na fizjoterapeutę do rzecznika odpowiedzialności zawodowej przy Krajowej Izbie Fizjoterapeutów.
21. Prawo do złożenia wniosku do wojewódzkiej komisji ds. orzekania o zdarzeniach medycznych.
22. Prawo do zgłoszenia podejrzenia popełnienia przestępstwa do organów ścigania.
23. Prawo do złożenia pozwu do sądu cywilnego z żądaniem rekompensaty doznanej szkody lub naruszenia praw pacjenta.
